-
1 kanon
m (G kanonu) 1. książk. (zasada) canon, principle- kanony współczesnej etyki the canons of contemporary ethics- przestrzegać kanonów moralności to live in accordance with moral principles- malował według ścisłych kanonów he painted in the prescribed style- kanony prawa the canons of law- kanony kobiecej urody ideals of feminine beauty2. (zbiór książek, filmów) canon- kanon lektur szkolnych the canon of required reading- kanon klasyki filmowej the canon of classic films3. Relig. (zbiór ksiąg) canon- kanon Pisma Świętego the canon of Holy Scripture- kanon biblijny the biblical canon4. Relig. (przepis) canon 5. Relig. (część mszy) canon (of the Mass) 6. Muz. canon, round- śpiewać kanonem to sing a canon7. sgt Druk. 36-point type* * ** * *mi1. (norma, zasada) canon.2. druk., muz., rel. canon.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kanon
См. также в других словарях:
kanon — m IV, D. u, Ms. kanonnie; lm M. y 1. «norma ogólnie przyjęta; zasada, wzór, reguła; w sztukach plastycznych i architekturze wzór, zasada kompozycyjna obowiązująca w danej epoce» Dogmatyczne, niewzruszone kanony. Kanony moralności. Kanony prawa.… … Słownik języka polskiego
kanon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kanonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogólnie przyjęta norma, model, do którego należy się dostosować; zasada, reguła, wzorzec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dogmatyczne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
